بررسی اقتصادی مدیریت خاکورزی، بقایای گیاهی و فسفر در کشت نخود دیم |
کد مقاله : 1051-ISSC19 (R1) |
نویسندگان |
عبدالوهاب عبدالهی *1، مختار داشادی2 1استادیار پژوهش معاونت سرارود، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران. 2استادیار پژوهش معاونت سرارود، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران |
چکیده مقاله |
بهمنظور مدیریت خاکورزی، بقایای گیاهی و مصرف فسفر در کشت نخود در شرایط دیم، آزمایشی طی سه سال زراعی(96-1393) در شهرستان کرمانشاه در سه محل ماهیدشت (محیط1، سال اول)، سرفیروز آباد (محیط2، سال دوم) و سرارود (محیط3، سال سوم) اجرا شد. آزمایش به صورت استریپ اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. بقایای گیاهی بهعنوان فاکتور افقی با سه سطح شامل: بدون بقایا، 1 و 2 تن در هکتار بقایای گندم در طول بلوک و فاکتور خاکورزی با سه سطح: بدون خاکورزی، کمخاکورزی (شخم چیزل) و خاکورزی مرسوم (شخم برگرداندار) به عنوان کرت اصلی و سطوح کود فسفردار (0 و 30 کیلوگرم در هکتار P2O5 از منبع سوپر فسفات تریپل) به عنوان کرت فرعی بصورت عمودی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد از لحاظ اقتصادی کلیه تیمارها دارای نسبت منفعت به هزینه بیشتر از یک بوده و دارای توجیه اقتصادی می باشند اما از لحاظ مقایسهای بعضی تیمارها دارای سود خالص بیشتری بودند ولی نسبت منفعت به هزینه آنها کمتر بود. بنابراین بهترین تیمار از نظر اقتصادی تیمار خاکورزی حداقل (شخم چیزل) با یک تن بقایای گیاهی در خاک و بدون استفاده از کود فسفردار با نسبت منفعت به هزینه 82/3 بود. |
کلیدواژه ها |
بقایای گیاهی، فسفر، کشاورزی حفاظتی، نخود دیم |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |