تعیین آستانه تحمل به شوری برخی از ارقام تجاری انار (Punica granatum)
کد مقاله : 1062-ISSC19
نویسندگان
علی مومن پور1، حسین پرویزی2، حدیث حاتمی *1
1استادیار پژوهشی مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
2-استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
چکیده مقاله
آستانه تحمل به شوری گیاهان باغی از جمله درختان میوه بر اساس میزان کاهش عملکرد (بیوماس کل و یا کاهش تولید میوه) در شرایط شور در مقایسه با شرایط غیرشور بدست می‌آید. به‌منظور تعیین آستانه تحمل به شوری و شیب کاهش عملکرد در برخی از ارقام تجاری انار، پژوهشی به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملأ تصادفی با دو عامل رقم انار در 4 سطح (شیشه-کپ فردوس، ملس یزدی، ملس ساوه و رباب نیریز) و میانگین شوری خاک در 5 سطح (5/1، 8/3، 2/6، 3/9 و 6/12 دسی‌زیمنس برمتر) و 4 تکرار (مجموعا 80 گلدان)، انجام شد. در پایان پژوهش، آستانه تحمل به شوری و شیب کاهش عملکرد در ژنوتیپ‌های مورد مطالعه برحسب بیوماس افزایش یافته گیاهان در طی دوره اعمال تنش شوری، محاسبه شد. نتایج نشان داد، کمترین میزان آستانه تحمل به شوری در رقم ملس ساوه (25/3 دسی‌زیمنس ‌بر‌متر)، مشاهده شد. در نقطه مقابل، بیشترین آستانه تحمل به شوری در رقم ملس یزدی به میزان (17/4 دسی‌زیمنس‌بر‌متر)، مشاهده شد. بیشترین مقدار شیب کاهش عملکرد به ازای افزایش هر واحد شوری، در رقم ملس ساوه (33/6 درصد)، مشاهده شد. به‌طور‌کلی نتایج این تحقیق نشان داد، میزان شوری عصاره اشباع خاک که موجب کاهش عملکرد 50 درصدی عملکرد شد، در رقم‌های ملس یزدی، رباب نیریز، شیشه کپ فردوس و ملس ساوه به ترتیب (42/17، 62/16، 28/13 و 15/11دسی‌زیمنس برمتر)، بود.
کلیدواژه ها
آب و خاک شور، بیوماس کل، شیب کاهش عملکرد، ملس یزدی، ملس ساوه
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر