| مقایسه توان و کارایی باکتری‌های معمول افزاینده رشد گیاه با باکتری‌های بومی شورقلیاپسند |
| کد مقاله : 1065-ISSC19 (R2) |
| نویسندگان |
|
مهرنوش اسکندری تربقان * محقق خاک و آب مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی |
| چکیده مقاله |
| این بررسی، به مقایسه توان و کارایی باکتری‌های افزاینده رشد گیاه (PGPR) نسبت به باکتری‌های بومی شورپسند، قلیاپسند و شورقلیاپسند در اثربخشی و تعدیل تنش شوری و قلیائیت خاک، در گیاهان مختلف زراعی و باغی می‌پردازد. بررسی و مقایسه این دو گروه نشان داد که استفاده از باکتری‌های بومی شورپسند، قلیاپسند و شورقلیاپسند با توجه به شرایط محیطی و تنش شوری و قلیائیت بالای خاک از کارایی بالاتری برخوردار بودند. همچنین میزان این کارایی بسته به شرایط محیط مصرف (گلخانه یا زمین اصلی)، نوع محصول (زراعی یا باغی) و میزان شوری و قلیائیت خاک متفاوت بود. مقایسه و اندازه‌گیری برخی خصوصیات رشدی در گروه شورقلیاپسندها همانند تولید آمونیاک و اگزوپلی‌ساکارید خارجی در شرایط آزمایشگاهی به ترتیب درحدود سه و چهار برابر مقدار تولید در PGPR معمول بود. به‌طورکلی، باکتری‌های شورپسند در افزایش خصوصیات بیوشیمیایی، فراهمی عناصر پرمصرف نیتروژن و فسفر؛ و کاهش جذب عناصر نمکی (سدیم و کلر)؛ قلیاپسندها در بهبود خصوصیات مورفولوژیکی همانند ارتفاع گیاه، طول و قطر ساقه و افزایش جذب عناصر کم‌مصرف مثل آهن و روی؛ و شورقلیاپسندها در توسعه ریشه خصوصا در شرایط زمین اصلی و بهبود روابط آبی گیاه برتری نشان دادند. |
| کلیدواژه ها |
| اگزوپلی ساکارید، باکتری، خصوصیات محرک رشد گیاه، ریزوسفر، شوری و قلیائیت خاک |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |
