تغییرات جمعیت قارچ‌های مایکوریزایی خاک پس از آتش‌سوزی در جنگل‌های زاگرس
کد مقاله : 1098-ISSC19
نویسندگان
میترا کریمی نسب1، علی بهشتی آل آقا *2، مرتضی پوررضا3
1دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
2دانشیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
3استادیار گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده مقاله
قارچ‌های مایکوریزا نقش اساسی در ارتقاء رشد و مقاومت گیاهان جنگلی از طریق همزیستی با ریشه‌ها دارند و به حفظ پایداری اکوسیستم‌های خاکی کمک می‌کنند. این پژوهش به بررسی تأثیر آتش‌سوزی‌های فصلی بر جامعه قارچ‌های مایکوریزا در جنگل‌های زاگرس منطقه لرینی کرمانشاه پرداخت. نمونه‌برداری‌های خاک از مناطق سوخته و شاهد در پنج مرحله زمانی انجام و شاخص‌های بوم‌شناختی مانند غنا، چیرگی، تنوع و یکنواختی قارچ‌ها محاسبه شدند. نتایج نشان داد که آتش‌سوزی باعث افزایش معنی‌دار غنا و تنوع قارچ‌های مایکوریزا در فصل بهار و مناطق سوخته شده است، اما تأثیر قابل‌توجهی بر شاخص یکنواختی نداشت. تغییرات شاخص‌های قارچی به عوامل محیطی چون دما، رطوبت و ترکیب شیمیایی خاک مرتبط بوده و آتش‌سوزی باعث بازآرایی جامعه قارچی و تسلط گونه‌های مقاوم و فرصت‌طلب گردید. یافته‌ها بر اهمیت بررسی همزمان اثرات فصلی و مکانی آتش‌سوزی برای درک بهتر تغییرات اکولوژیکی قارچ‌های مایکوریزا تأکید دارند و نشان می‌دهند که مدیریت پایدار جنگل‌های زاگرس باید به نقش قارچ‌های مایکوریزا و تأثیرات آتش‌سوزی توجه ویژه‌ای داشته باشد.
کلیدواژه ها
آتش‌سوزی، شاخص‌های بوم‌شناختی، جنگل‌های زاگرس، قارچ مایکوریزا، تنوع زیستی
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر