| پاسخ تبادلات گازی و عملکرد گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) به کاربرد کمپوست زیستی و تنش خشکی در شرایط گلخانه ای |
| کد مقاله : 1136-ISSC19 |
| نویسندگان |
|
زهره بوالحسنی *1، محمد فیضیان2، لیلا صادق کسمائی3، حسن اعتصامی4 1گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان 2گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران 3مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، گرگان، ایران 4گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران |
| چکیده مقاله |
| این مطالعه با هدف بررسی تاثیر کمپوست زیستی و تنش خشکی بر تبادلات گازی و عملکرد گیاه بادرنجبویه در سال ۱۴۰۱ در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای کودی شامل شاهد، کمپوست کود مرغی، کمپوست غنی‌شده با قارچ تریکودرما و کمپوست غنی‌شده با باکتری تیوباسیلوس و گوگرد بودند که به میزان 5/0 درصد وزنی به خاک اضافه شدند. سطوح تنش خشکی نیز در سه سطح 95-100، 75-80 و 55-60 درصد ظرفیت مزرعه اعمال گردید. نتایج نشان داد بیشترین وزن خشک اندام هوایی گیاه در تیمار عدم تنش و کمپوست غنی شده با تیوباسیلوس + گوگرد حاصل شد. صفات سرعت فتوسنتز، هدایت روزنه‌ای و تعرق تحت تاثیر معنی‌دار اثرات اصلی تنش و تیمار کودی قرار گرفتند. بیشترین مقادیر این صفات در شرایط بدون تنش و با کاربرد کمپوست غنی‌شده مشاهده شد. غلظت CO₂ زیر روزنه تحت تاثیر معنی‌دار اثر متقابل قرار گرفت؛ به‌طوری‌که بیشترین مقدار (361 میکرومول بر مول) در تیمار بدون کود + تنش شدید و کمترین (3/277 میکرومول بر مول) در شرایط عدم تنش و کاربرد کمپوست غنی‌شده ثبت شد. به‌طور کلی، کمپوست غنی‌شده، سبب تعدیل اثرات منفی تنش خشکی و بهبود ویژگی‌های فیزیولوژیکی گیاه گردید. |
| کلیدواژه ها |
| تریکودرما، تعرق، تیوباسیلوس، سرعت فتوسنتز، کمپوست. |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |
