فراهمی برخی عناصر کم‌مصرف در یک خاک آهکی آلوده به نیکل تحت تاثیر کاربرد سیلیکون و زغال‌زیستی پس از کشت ذرت

کد مقاله : 1150-ISSC19

نویسندگان

حمید رضا بوستانی *، مهدی نجفی قیری، احسان بیژن زاده، اسماعیل فرخ نژاد دانشگاه شیراز

چکیده مقاله

در خاک‌های آلوده به فلزات‌سنگین استفاده از زغال‌زیستی و سیلیکون در جهت غیرمتحرک‌کردن فلزات‌سنگین مرسوم است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر سیلیکون و زغال‌زیستی بر ‌فراهمی برخی عناصر کم‌مصرف در خاک آهکی آلوده به نیکل پس از کشت ذرت بود. آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل زغال‌زیستی (سبوس برنج و کود گوسفندی در دمای ۳۰۰ و ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد هر کدام 2 درصد وزنی) و سطوح سیلیکون (۰، ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) بودند. خاک آهکی آلوده به نیکل (۳۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم) بر اساس طرح آزمایشی تیمار و ذرت کشت شد. پس از ۹۰ روز، عناصر کم‌مصرف خاک با محلول DTPA استخراج و اندازه‌گیری شدند. زغال‌زیستی کود دامی ۵۰۰ بیشترین افزایش را در محتوای آهن (7/8%) و روی (۴۲%) نشان داد، درحالی‌که سیلیکون به‌طور کلی فراهمی عناصر را کاهش داد. استفاده همزمان از زغال‌زیستی و سیلیکون اغلب سبب کاهش فراهمی آهن، منگنز، مس و روی در خاک شد. اگرچه کاربرد همزمان سیلیکون و زغال‌زیستی ممکن است در تثبیت نیکل مؤثرتر باشند، اما کاهش فراهمی عناصر کم‌مصرف را به‌دنبال دارند. بنابراین، استفاده همزمان از این اصلاح‌کننده‌ها باید همراه با مدیریت تغذیه‌ای برای جلوگیری از کمبود عناصر در گیاهان باشد.

کلیدواژه ها

خاک آهکی، نیکل، سیلیکون، زغال‌زیستی ، عناصر کم‌مصرف، ذرت.

وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر