بررسی مدیریت تغذیه در سیستم کشاورزی حفاظتی در گندم آبی

کد مقاله : 1153-ISSC19

نویسندگان

اکبر گندمکاردلیگانی * عضو هیات علمی

چکیده مقاله

عملیات شخم رایج علاوه بر تحمیل هزینه زیاد، موجب تخریب حاصلخیزی خاک نیز میگردد. با تغییر از سیستم کشت مرسوم به کشاورزی حفاظتی با تغییرات مهمی در عملیات زراعی روبرو است. یکی از این تغییرات مدیریت مصرف کود میباشد. این پروژه تحقیقی توسعه ای با هدف بهینه سازی مصرف کودهای اصلی در کشت گندم در شرایط کشاورزی حفاظتی و مقایسه آن با شرایط معمول در اصفهان به اجرا در آمد. این آزمایش شامل سه تیمار 1- شاهد(مصرف کودها بر اساس عرف زارع)، 2- تغذیه بهینه کودهای نیتروژن، فسفر و پتاسیم با توجه به نتایج آزمون خاک و 3) تغذیه بهینه در شرایط کشاورزی حفاظتی بود. وجود بقایای گیاهی در سطح خاک، به بهتر جوانه زدن و سبز شدن دانه‌ها، همچنین استقرار جوانه جو و گلرنگ کمک نمود. کاربرد روش‌های بی‌ و کم‌خاکورزی بهمراه بقایای گیاهی، در کاهش تنش شوری و بهبود رشد گیاه موثر بودند. بیشترین درصد کربن آلی نمونه خاک به ترتیب در سیستم‌های کم خاکورزی و بی‌خاکورزی به دست آمد. شاخصهای تعداد پنجه، ارتفاع بوته، تعداد خوشه، تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه با تغذیه بهینه افزایش یافتند. کم خاکورزی و بی خاکورزی همراه با وجود بقایای ایستاده گیاهی در سطح خاک، موجب بهبود جوانه زنی و استقرار گیاه گردید. عملکرد دانه و کاه گندم در دو روش حفاظتی و شخم مرسوم تفاوتی با یکدیگر نداشتند.

کلیدواژه ها

آمینو اسید، خاکورزی حفاظتی، هیومیک اسید.

وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر