تاثیر بایوچارهای کاه و کلش برنج بر وضعیت پتاسیم در دو خاک‌ شالیزاری تخلیه پتاسیم شده تحت شرایط غرقاب
کد مقاله : 1192-ISSC19 (R2)
نویسندگان
زهره نوری امیرکلایی *1، بهی جلیلی2، فردین صادق زاده2
1گروه علوم خاک-دانشکده علوم زراعی-دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری-ساری-مازندران
2گروه علوم خاک، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
چکیده مقاله
چکیده
هدف از این مطالعه، یافتن راهی مقرون به صرفه برای برطرف کردن کمبود پتاسیم در این اراضی شالیزاری تخلیه پتاسیم شده می‌باشد. بدین منظور پس از تعیین ظرفیت تثبیت پتاسیم در دو خاک لوم رسی و لوم شنی در شرایط غرقاب، تاثیر افزودن توامان بایوچار نرمال و اسیدی کاه و کلش برنج و کود پتاسیمی بر وضعیت پتاسیم خاک‌ها بررسی شد. نتایج نشان داد که هر دو خاک شالیزاری-ایلیتی تخلیه پتاسیم شده، تحت شرایط غرقاب پتانسیل تثبیت پتاسیم بالایی دارند، به طوریکه خاک لوم رسی قادر به تثبیت بیش از 80 درصد پتاسیم افزوده شده در کاربرد کم یا زیاد پتاسیم بود. خاک لوم شنی در کاربرد مقادیر متفاوت پتاسیم (به استثنای مقدار 1000 میلی گرم در کیلوگرم) توانست بیش از 50 درصد پتاسیم اعمال شده را تثبیت نماید. افزودن بایوچار به خاک‌های مورد مطالعه پتانسیل تثبیت پتاسیم را در شرایط غرقاب کاهش داد، البته کم‌ترین درصد تثبیت پتاسیم با کاربرد تیمار 1%NB+K50 به میزان 2/40% برای خاک لوم رسی و 74/21% برای خاک لوم شنی به‌دست آمد. کاهش میزان تثبیت پتاسیم در هر دو خاک ایلیتی مورد مطالعه احتمالا مرتبط با مسدود نمودن ساختگاه‌های لبه شکسته کانی ایلیت بوسیله بایوچار است که گزینش‌پذیری بالایی برای جذب پتاسیم دارند.
کلیدواژه ها
ایلیت، غرقاب، پتاسیم، بایوچار، خاک شالیزاری
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر