ارزیابی دامنه رطوبتی با حداقل محدودیت (LLWR) و کیفیت فیزیکی خاک در اراضی زراعی دشت دهلران
کد مقاله : 1223-ISSC19
نویسندگان
ساهره صفرلکی *1، آزاده صفادوست2، محمود رستمی نیا3، سیده بهاره عظیمی4، سید روح اله موسوی5
1گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا-همدان
2گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
3گروه آب و خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
4گروه پژوهشی ارزیابی و مخاطرات محیط زیست، پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران، ایران
5دانش آموخته دکتری مدیریت منابع خاک، گروه علوم و مهندسی خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
چکیده مقاله
در این پژوهش، با هدف ارزیابی وضعیت فیزیکی خاک و تحلیل شاخص دامنه رطوبتی با حداقل محدودیت (LLWR)، مطالعه‌ای در اراضی کشاورزی دشت دهلران واقع در جنوب‌شرقی استان ایلام انجام شد. برای این منظور، نمونه‌برداری از خاک در نقاط مختلف منطقه صورت گرفت و ویژگی‌های رطوبتی نظیر رطوبت در ظرفیت زراعی، نقطه پژمردگی دائم، مقاومت مکانیکی 2 مگاپاسکال و تخلخل تهویه‌ای اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد LLWR در منطقه مورد مطالعه بین 018/0 تا 201/0 متغیر بوده و میانگین آن 13/0 با ضریب تغییرات 56/35 درصد به دست آمد. همچنین، روند تغییرات این شاخص از شمال به جنوب افزایشی بود که با سایر ویژگی‌های فیزیکی خاک نظیر تخلخل و میزان آب در دسترس همبستگی داشت. عواملی مانند شوری بالای منابع آبی، وجود گچ و آهک، و ضعف پوشش گیاهی در بخش‌هایی از منطقه، موجب کاهش کیفیت فیزیکی خاک و افزایش فرسایش شده است. بر اساس یافته‌ها، LLWR می‌تواند به عنوان شاخصی مؤثر در ارزیابی مدیریت زراعی و وضعیت ساختاری خاک در مناطق نیمه‌خشک به‌کار رود و در بهینه‌سازی بهره‌برداری از منابع خاک و آب نقش مهمی ایفا کند.
کلیدواژه ها
دامنه رطوبتی با حداقل محدودیت، ظرفیت زراعی، نقطه پژمردگی دائم، مقاومت مکانیکی
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر