بررسی تغییرات درصد کربن آلی یک نمونه خاک شور- سدیمی اصلاح شده با گچ و چند بهساز آلی
کد مقاله : 1229-ISSC19
نویسندگان
فاطمه سیاوشی *1، مهدی شرفا2
1دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
2استاد دانشگاه تهران
چکیده مقاله
تغییرات اقلیمی و خشکسالی، خطر شور شدن و از دست رفتن کربن آلی در خاک‌های مناطق خشک را به شدت افزایش داده است، اجرای اقدامات مؤثر برای کاهش هدررفت کربن خاک ناشی از شور و سدیمی شدن در مناطق خشک بسیار مهم است. گچ و سایر ترکیبات کلسیم رایج‌ترین مواد اصلاح‌کننده مورد استفاده در خاک‌های سدیمی هستند. افزودن ماده آلی به خاک نیز باعث بهبود ساختار خاکدانه‌های خاک و افزایش نفوذپذیری می‌گردد. در این مطالعه کود مرغی، باگاس نیشکر، بایوچار حاصل از باگاس (همگی به مقدار 1 درصد وزنی)، و گچ به عنوان اصلاح کننده به یک نمونه خاک شور- سدیمی افزوده شدند. مخلوط خاک و تیمارها در ستون‌هایی پلاستیکی ریخته شده و به مدت چهار ماه انکوباسیون از نظر میزان رطوبت و دما تحت کنترل قرار گرفتند و سپس آبشویی گردیدند. نتایج نشان دادند که افزودن کودهای آلی به خاک شور- سدیمی منجر به افزایش معنی دار (01/0) درصد کربن آلی گردید. در این میان باگاس نیشکر مؤثرتر عمل کرد. کود مرغی و بایوچار باگاس نیز دارای اثرات مثبت بودند ولی گچ اثرات معنی‌داری از خود نشان نداد.
کلیدواژه ها
اصلاح خاک شور- سدیمی، باگاس نیشکر، بایوچار، کود مرغی، ماده آلی خاک
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر