تاثیر میکوریزا و محلول‌پاشی باسیلیکون و هیومیک اسید بر عملکرد و برخی خصوصیات رشدی ‏جو تحت تنش شوری
کد مقاله : 1268-ISSC19 (R1)
نویسندگان
رئوف سیدشریفی *1، عمر محمد احمد2، سلیم فرزانه3
1هیات علمی گروه تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی
2دانشجوی کارشناسی ارشد گروه تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی، ‏اردبیل، ایران‏
3استاد گروه تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی، ‏اردبیل، ایران‏
چکیده مقاله
به منظور ارزیابی تاثیر مایکوریزا و محلول‌پاشی با سیلیکون و هیومیک اسید بر عملکرد و برخی خصوصیات رشدی جو تحت ‏تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1403 اجرا شد. تیمارها شامل شوری در سه سطح (عدم اعمال شوری به عنوان شاهد، ‏شوری 50 و100 میلی‌مولار ب) با کلرید سدیم، کاربرد مایکوریز در دو سطح (با و بدون کاربرد مایکوریزا) و محلول‌پاشی با هیومیک‌ اسید و نانوسیلیکون در چهار سطح (محلول‌پاشی ‏با هیومیک‌اسید، نانوسیلیکون، هیومیک‌اسید و نانوسیلیکون، عدم محلول‌پاشی به‌عنوان شاهد) بود. م نتایج نشان داد که در بالاترین سطح شوری، کاربرد مایکوریزا و محلول‌‏پاشی با نانوسیلیکون و هیومیک اسید قادر بود عملکرد دانه را حدود 64 درصد در مقایسه با عدم کاربرد مایکوریزا و محلول‌‏پاشی با هیومیک اسید و نانوسیلیکون افزایش دهد. بر اساس یافته‌های این پژوهش، کاربرد مایکوریزا و محلول‌پاشی باسیلیکون ‏و هیومیک اسید قادر بودند بخشی از کاهش عملکرد دانه جو تحت تنش شوری را، بواسطه بهبود برخی صفات رشدی نظیر ‏محتوای نسبی آب، شاخص کلروفیل و تعداد دانه در سنبله جبران نمایند. به‌طور کلی کاربرد مایکوریزا و محلول‌پاشی با ‏سیلیکون و هیومیک اسید میتوانند به عنوان یک ابزار مناسب در افزایش عملکرد دانه جو تحت تنش شوری استفاده شوند. ‏
کلیدواژه ها
تنش، میکوریزا، محافظ‌های آلی و معدنی، محتوای کلروفیل.‏
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر