اثر بیوچار و آب مغناطیسی بر تغییرات زمانی هدایت هیدرولیکی اشباع خاک |
کد مقاله : 1343-ISSC19 (R1) |
نویسندگان |
شکیبا صادقی عسکری *، سید علی اکبر موسوی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز |
چکیده مقاله |
هدایت هیدرولیکی خاک یکی از مهمترین ویژگیها در تعیین جریان آب در خاک است که میتواند در مدیریت منابع آب در حوزههای مختلف از جمله کشاورزی، نقش مهمی داشته باشد. کاربرد بیوچار و آب مغناطیسی از راهکارهای کاهش اثرات تنش خشکی بر گیاهان در مناطق خشک و نیمهخشک هستند. باتوجه به اینکه پژوهشی درخصوص بررسی اثر توام بیوچار و آب مغناطیسی بر هدایت هیدرولیکی در زمانهای مختلف انجام نشده، بنابراین در این پژوهش اثر کاربرد سطوح صفر، 5/1 و 3 درصد وزنی بیوچار کودگاوی و نوع آب (آب معمولی و مغناطیسیشده) بر تغییرات زمانی هدایت هیدرولیکی اشباع یک خاک لومشنی در زمانهای مختلف پس از کاربرد بررسی و آزمایش در ستونهای خاک و با روش بار ثابت انجام شد. نتایج نشان داد، هدایت هیدرولیکی با افزایش میزان کاربرد بیوچار در خاکهای آبیاری شده با هر دو نوع آب معمولی و مغناطیسی، بهطور معنیداری افزایش یافت. در حالی که با گذشت زمان هدایت هیدرولیکی کاهش یافت بهطوری که در زمان پایانی آزمایش (60 روز پس از شروع آزمایش)، هدایت هیدرولیکی در خاکهای تیمارشده با بیوچار و تحت آبیاری با آب معمولی و آب مغناطیسیشده، بهترتیب به میزان 50 و 5/12 درصد نسبت به زمان اولیه (10 روز پس از شروع آزمایش) کاهش یافت که این کاهشها میتواند به دلیل مسدود شدن منافذ توسط بیوچار و خاکدانههای ریز در طول زمان باشد |
کلیدواژه ها |
آب مغناطیسیشده، بار ثابت، زغال زیستی، خاک لومشنی، ضریب آبگذری اشباع |
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |