استفاده از بنتونیت، پامیس و زئولیت اصلاح‌شده در حذف اوره، نیترات و آمونیوم از آب
کد مقاله : 1378-ISSC19
نویسندگان
مهری برومند *
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده مقاله
آلودگی منابع آب با ترکیبات نیتروژن‌دار مانند نیترات، آمونیوم و اوره از مهم‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی به شمار می‌رود. در این پژوهش، کارایی سه جاذب معدنی شامل بنتونیت، پامیس و زئولیت در حذف این آلاینده‌ها بررسی شد. هر جاذب در سه حالت: ساده، اصلاح‌شده با اسید کلریدریک، و اصلاح‌شده با کلرید آهن (III) در دو pH مختلف (2 و 6) آماده‌سازی گردید. برای ارزیابی عملکرد جاذب‌ها، محلول‌هایی با غلظت 50 میلی‌گرم بر لیتر از هر آلاینده تهیه، و میزان حذف پس از 90 دقیقه تماس با نیم گرم جاذب اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد پامیس اصلاح‌شده با آهن در pH=2 در حذف نیترات کارآمدتر بود. برای حذف اوره، زئولیت‌های آهن‌دار و بنتونیت اسیدی عملکرد مطلوب‌تری داشتند. زئولیت اصلاح‌شده با اسید نیز توانست بیش از 92 درصد آمونیوم را جذب کند. به‌طور کلی، اصلاح جاذب‌های معدنی با اسید یا آهن موجب بهبود ظرفیت جذب آن‌ها در حذف ترکیبات نیتروژن‌دار گردید. با توجه به قیمت پایین، در دسترس بودن و کارایی مناسب، این جاذب‌ها می‌توانند گزینه‌هایی مؤثر برای کاهش آلاینده‌های نیتروژن‌دار از منابع آبی به شمار روند.
کلیدواژه ها
اصلاح شیمیایی، ترکیبات نیتروژنه، جاذب‌ های معدنی، جذب سطحی.
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر