بررسی پاسخ‌های تغذیه‌ای و آنتی‌اکسیدانی گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.) به شوری در حضور کیتوزان و نانوکیتوزان
کد مقاله : 1429-ISSC19
نویسندگان
زهره بوالحسنی *، محمد فیضیان
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
چکیده مقاله
تنش شوری با ایجاد اختلال در جذب عناصر غذایی و افزایش استرس اکسیداتیو، رشد گیاهان را محدود می‌سازد و استفاده از ترکیبات زیست‌پایه‌ای همچون کیتوزان و نانوکیتوزان به‌عنوان تعدیل‌کننده می‌تواند اثرات منفی آن را کاهش دهد. به‌منظور بررسی اثر کیتوزان و نانوکیتوزان بر غلظت عناصر غذایی و فعالیت آنزیم‎های آنتی اکسیدانی در گیاه همیشه بهار تحت تنش شوری، آزمایشی در شرایط گلخانه انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری (0، 50، 100 و 150 میلی‌مولار از منبع کلرید سدیم که به ترتیب معادل 0، 5/4، 14/9 و 7/13 دسی زیمنس بر متر) و پنج سطح تعدیل‌کننده (0، 25/0، 5/0 گرم در لیتر کیتوزان و 25/0 و 5/0 گرم در لیتر نانوکیتوزان) به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش شوری سبب کاهش غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندام هوایی گردید، در حالی‌که محلول‌پاشی به‌ویژه با نانوکیتوزان در غلظت‌های 25/0 و 5/0گرم در لیتر توانست این کاهش را تا حد زیادی جبران کند. همچنین بیشترین فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی کاتالاز و پراکسیداز در تیمار شوری شدید همراه با محلول‌پاشی 5/0گرم در لیتر نانوکیتوزان مشاهده شد. به‌طور کلی، نتایج بیانگر آن است که نانوکیتوزان با بهبود وضعیت تغذیه‌ای و تحریک سیستم آنتی‌اکسیدانی، نقش مؤثری در افزایش تحمل گیاه همیشه‌بهار به تنش شوری ایفا می‌کند.
کلیدواژه ها
تنش شوری، پراکسیداز، کاتالاز، کیتوزان
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی