کاربرد کنسرسیوم باکتریایی بومی گیاهان هالوفیت برای افزایش مقاومت جو به شوری تحت آبیاری با آب دریا
کد مقاله : 1433-ISSC19
نویسندگان
عرفان توسلیان *1، حسن اعتصامی2، علیرضا راهب2
1دانشگاه تهران
2گروه علوم خاک دانشگاه تهران
چکیده مقاله
کمبود منابع آب شیرین از چالش‌های اصلی کشاورزی در مناطق خشک است. استفاده از آب دریا می‌تواند راهکاری پایدار برای تأمین نیاز آبی باشد، اما شوری بالا (EC > 4 dS/m) رشد گیاه و حاصلخیزی خاک را محدود می‌کند. در این پژوهش، برای بهبود تحمل شوری جو، ۷۲ جدایه باکتریایی از سه گیاه هالوفیت ساحلی جداسازی و با رویکرد غربالگری مبتنی بر گیاه روی چهار رقم جو خاتم، مهر، گلشن و طبس ارزیابی و یک کنسرسیوم ۸ تایی برتر انتخاب گردید. کارایی کنسرسیوم در گلخانه و در طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل با دو سطح تلقیح (حضور و عدم حضور باکتری) و پنج سطح شوری آب آبیاری (آب معمول/ هدایت الکتریکی 8، 15و dS.m⁻¹20 / آب دریا) سنجیده شد. شاخص‌های اندازه گیری شده شامل وزن خشک اندام هوایی، تعداد بذر و غلظت پرولین بودند. تلقیح اثر افزایشی بر زیست‌توده گیاه داشت و با تشدید تنش پررنگ‌تر شد. تلقیح موجب افزایش وزن خشک اندام هوایی نسبت به شاهد در آبیاری با آب معمول (5/5 درصد) شد، در حالی که این میزان در آبیاری با آب دریا 5/8 درصد بود. تعداد بذر با تلقیح باکتریایی در EC=20 حدود 13 درصد افزایش یافت و در آب دریا بخشی از افت را جبران کرد. غلظت پرولین در بافت گیاهی با افزایش شوری افزایش داشت اما در همه سطوح در تیمار تلقیح‌شده کمتر بود.
کلیدواژه ها
تنظیم کننده های رشد گیاه، تاب‌آوری گیاه، سازگاری میکروبی، کشاورزی پایدار، تحمل شوری
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر