کاربرد کنسرسیوم باکتریایی بومی گیاهان هالوفیت برای افزایش مقاومت جو به شوری تحت آبیاری با آب دریا |
کد مقاله : 1433-ISSC19 |
نویسندگان |
عرفان توسلیان *1، حسن اعتصامی2، علیرضا راهب2 1دانشگاه تهران 2گروه علوم خاک دانشگاه تهران |
چکیده مقاله |
کمبود منابع آب شیرین از چالشهای اصلی کشاورزی در مناطق خشک است. استفاده از آب دریا میتواند راهکاری پایدار برای تأمین نیاز آبی باشد، اما شوری بالا (EC > 4 dS/m) رشد گیاه و حاصلخیزی خاک را محدود میکند. در این پژوهش، برای بهبود تحمل شوری جو، ۷۲ جدایه باکتریایی از سه گیاه هالوفیت ساحلی جداسازی و با رویکرد غربالگری مبتنی بر گیاه روی چهار رقم جو خاتم، مهر، گلشن و طبس ارزیابی و یک کنسرسیوم ۸ تایی برتر انتخاب گردید. کارایی کنسرسیوم در گلخانه و در طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل با دو سطح تلقیح (حضور و عدم حضور باکتری) و پنج سطح شوری آب آبیاری (آب معمول/ هدایت الکتریکی 8، 15و dS.m⁻¹20 / آب دریا) سنجیده شد. شاخصهای اندازه گیری شده شامل وزن خشک اندام هوایی، تعداد بذر و غلظت پرولین بودند. تلقیح اثر افزایشی بر زیستتوده گیاه داشت و با تشدید تنش پررنگتر شد. تلقیح موجب افزایش وزن خشک اندام هوایی نسبت به شاهد در آبیاری با آب معمول (5/5 درصد) شد، در حالی که این میزان در آبیاری با آب دریا 5/8 درصد بود. تعداد بذر با تلقیح باکتریایی در EC=20 حدود 13 درصد افزایش یافت و در آب دریا بخشی از افت را جبران کرد. غلظت پرولین در بافت گیاهی با افزایش شوری افزایش داشت اما در همه سطوح در تیمار تلقیحشده کمتر بود. |
کلیدواژه ها |
تنظیم کننده های رشد گیاه، تابآوری گیاه، سازگاری میکروبی، کشاورزی پایدار، تحمل شوری |
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |