`بررسی فعالیت آنزیم ACC-دآمیناز در قارچ‌های اندوفیت و ریزوسفری گیاه گندم متحمل به شوری و خشکی
کد مقاله : 1493-ISSC19
نویسندگان
امیرحسین یادگاری1، ابراهیم کریمی2، حسن اعتصامی *3، غلامرضا صالحی جوزانی4، رضا معالی امیری5، احمدعلی پوربابایی3
1گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
2پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
3گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
4پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
5گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
چکیده مقاله
تنش‌های غیرزیستی مانند شوری و خشکی از طریق افزایش تولید اتیلن تنشی، رشد و عملکرد گیاهان را به شدت محدود می‌کنند. میکروب‌های خاک، به‌ویژه قارچ‌ها، با تولید آنزیم ACC دآمیناز می‌توانند پیش‌ساز اتیلن (ACC) را تجزیه کرده و اثرات منفی آن را کاهش دهند. این مطالعه با هدف ارزیابی توانایی تولید این آنزیم در قارچ‌های مقاوم به تنش شوری و خشکی انجام شد. از 21 نمونه خاک ریزوسفری و ریشه گندم، 14 سویه قارچی جداسازی شد که همگی به شوری تا 1000 میلی‌مولار مقاوم بودند. از این میان، چهار سویه (F1، F2، F4 و F5) تحمل به خشکی (پتانسیل آب 3/0- مگاپاسکال) را نیز نشان دادند. شناسایی مولکولی نشان داد این چهار سویه به ترتیب متعلق به Aspergillus ochraceus، Aspergillus flavus، Penicillium sp. و Trichoderma ghanese هستند. ارزیابی‌های کیفی و کمی نشان داد که هر چهار سویه توانایی تولید آنزیم ACC دآمیناز را دارند که در این میان، سویه Penicillium sp. (F4) بیشترین فعالیت آنزیمی را در غلظت 3 میلی‌مولار ACC از خود نشان داد. این سویه در شرایط تنش نیز فعالیت بالایی حفظ کرد. نتایج این پژوهش پتانسیل بالای این قارچ‌ها، به‌ویژه Penicillium sp.، را به‌عنوان راهکاری زیستی برای کاهش اثرات تنش در گیاهان نشان می‌دهد.
کلیدواژه ها
سویه‌های قارچی، ACC دآمیناز، تنش شوری، تنش خشکی
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی