| مدلسازی مکانی بخش فرسایش پذیر بادی خاک (EF) در بستر تالاب بین المللی هامون |
| کد مقاله : 1549-ISSC19 |
| نویسندگان |
|
مرضیه ریگی خالص1، علی شهریاری *2، ابراهیم شیرمحمدی2، وحید راهداری2، عباس میری2 1دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده آب و خاک؛ دانشگاه زابل، زابل، ایران 2دانشگاه زابل |
| چکیده مقاله |
| فرسایش خاک یک مسئله جدی در اکوسیستم وکشاورزی است که مطالعات در مورد فرسایش پذیری بادی اطلاعات مهم وکلیدی برای پایداری مدیریت اراضی به ما می دهد فرسایش خاک تابعی از خصوصیات عامل فرساینده وفرسایش پذیری است ویکی از عوامل مهم در تخمین درست مقدار فرسایش خاک ارائه راهکار ها ی برای مبارزه با آن است از این رو این پژوهش با هدف تهیه نقشه فرسایش‌پذیری بادی خاک بخشی از تالاب‌های بین المللی هامون انجام شد. برای این منظور حدود 199 نقطه با روش نظارت شده تصادفی از سطح خاک (10-0 سانتی-متری) در بخش‌های واقع در ایران تالاب هامون انتخاب و مورد نمونه‌برداری قرار گرفت. بخش فرسایش‌پذیر بادی (EF) نمونه‌ها و به همراه برخی خصوصیات خاک با بکارگیری روش‌های استاندارد اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داده است که بهترین روش بین مدل‌های تغیر نمای برای EF مدل کروی بود و تناسب مکانی برای این فاکتور در کلاس تناسب متوسط قرار دارد. ارزیابی مدل‌های زمین آماری نیز نشان داد که روش کوکریجینگ با متغیر کمکی SAR بهترین روش برای مدلسازی مکانی بخش فرسایش پذیر خاک نسبت به روش کریجینگ وIDW است. از منظر پهنه‌بندی بخش فرسایش پذیر خاک نیز بخش‌های شمال شرق تالاب و مناطقی در غرب آن بیشترین حساسیت را به فرسایش بادی نشان دادند. |
| کلیدواژه ها |
| فرسایش بادی، طوفان‌های گردوغبار، کوکریجینگ، بادهای 120 روزه، سیستان |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |
