| شناسایی موانع کاربرد هوش مصنوعی در مدیریت پایدار خاک |
| کد مقاله : 1557-ISSC19 |
| نویسندگان |
|
فاطمه شفیعی *1، ایمان ارمند پیشه2، زینب قربان نژاد3 1عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری 2دانشجوی کارشناسی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری 3دانشجوی کارشناسی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری |
| چکیده مقاله |
| رشد روزافزون جمعیت، محدودیت منابع آبی و تخریب اراضی کشاورزی فشار زیادی بر بخش کشاورزی وارد کرده و ضرورت بهره‌گیری از فناوری‌های نوین را برای افزایش بهره‌وری و مدیریت پایدار خاک دوچندان کرده است. در این میان، هوش مصنوعی به‌عنوان یکی از امیدبخش‌ترین فناوری‌ها مطرح است، اما به‌کارگیری آن با موانع متعددی روبه‌رو است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و دسته‌بندی این موانع در استان مازندران و با رویکرد کیفی انجام شد. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با 11 نفر از کارشناسان و متخصصان خاک گردآوری و با نرم‌افزار MAXQDAV24.4.1 تحلیل شدند. در مجموع 19 کد استخراج گردید که در قالب چهار مقوله اصلی شامل موانع نهادی–مدیریتی و اقتصادی، موانع دانشی و نیروی انسانی، موانع فناورانه و داده‌ای و موانع نگرشی سازمان‌دهی شدند. نتایج نشان داد که بیشتر کدها تنها یک‌بار بیان شدند، اما سه مانع شامل کمبود اعتبارات، فقدان اطلاعات کافی و دقیق و کمبود نیروی انسانی متخصص و علاقه‌مند به نوآوری دو بار تکرار شدند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که موانع استفاده از هوش مصنوعی در مدیریت پایدار خاک چندبعدی بوده و رفع آن‌ها مستلزم توجه هم‌زمان به ابعاد نهادی، اقتصادی، دانشی، فناورانه و نگرشی است. |
| کلیدواژه ها |
| پذیرش فناوری، توسعه کشاورزی هوشمند، مدیریت منابع طبیعی، موانع نوآوری، نگرش کشاورزان |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |
