اثر بیوچار چوب انگور بر ویژگی‌های هیدرولیکی خاک و شاخص‌های فیزیولوژیک ذرت
کد مقاله : 1670-ISSC19
نویسندگان
محمدتقی تیرگر سلطانی *1، حسینعلی بهرامی2
1کارمند
2هیات علمی
چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف بررسی گلخانه‌ای اثر بیوچار چوب انگور بر هدایت روزنه‌ای، شدت فتوسنتز و کارایی مصرف آب ذرت (Zea Mays L.) تحت مکش‌های ماتریک مختلف خاک انجام شد. بیوچار مورد استفاده با نسبت‌های وزنی 0، 2 و 4 درصد با یک خاک لوم شنی مخلوط و پس از اینکوباسیون به منظور کشت ذرت مورد استفاده قرار گرفت. گیاهان پس از هشت برگی تا پایان رشد تحت شرایط رطوبتی ناشی از مکش‌های ماتریک 100، 300، 900 و 3000 سانتی‌متر قرار داده شدند. هدایت روزنه‌ای و شدت فتوسنتز برگ با استفاده از دستگاه Li-Cor اندازه‌گیری شدند. منحنی‌های نگهداشت آب با استفاده از جعبه شنی و صفحات فشاری و هدایت هیدرولیکی غیراشباع با دستگاه Hiprop اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد کاربرد بیوچار در خاک، هدایت روزنه و شدت فتوسنتز را به ترتیب 18/1 و 17/6 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. با خشک‌تر شدن خاک، کارایی مصرف آب گیاه حدودا 25% افزایش یافت. همچنین، اثر بیوچار بر کارایی مصرف آب (گیاه و دانه) نیز با خشک شدن خاک افزایش یافت. به نظر می‌رسد، توانایی بیوچار در جلوگیری از افت شدید هدایت هیدرولیکی غیراشباع (Kh) در محدوده خشک‌تر منحنی رطوبتی و افزایش نسبی نگهداشت آب خاک که منجر به تسهیل تحویل آب به ریشه گیاه می‌شوند، را می-توان از دلایل بهبود پارامترهای فیزیولوژیک و کارایی مصرف آب در این مطالعه دانست.
کلیدواژه ها
شدت فتوسنتز، کارایی مصرف آب، هدایت روزنه‌ای، هدایت هیدرولیکی غیراشباع
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر