| فرا روایت و تحلیل تاریخی فرآیند تدوین و تصویب قوانین ناظر بر خاک در نظام قانون‌گذاری جمهوری اسلامی ایران |
| کد مقاله : 1689-ISSC19 |
| نویسندگان |
|
فاطمه سخی *1، مجتبی پالوج2 1دانش‌آموخته دکتری اقتصادکشاورزی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران. کرج. البرز. 2دانشیار پژوهشی، موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصادکشاورزی و توسعه روستایی. تهران. ایران |
| چکیده مقاله |
| تدوین و تصویب قانون حفاظت از خاک، به عنوان یکی از اسناد حقوقی پیشرو در حوزه منبع پایه، ریشه در چالش‌های فزاینده تخریب و فرسایش خاک دارد که طی دهه‌های اخیر متاثر از فعالیت‌های مخرب انسانی، تغییرات اقلیمی و توسعه ناپایدار، تشدید شده است. اقدام‌های اولیه برای تدوین این قانون ریشه در مستندات برنامه پنج ساله سوم توسعه دارد و با محوریت وزارت جهاد کشاورزی و مشارکت دستگاه‌هایی مانند؛ وزارت نیرو، سازمان حفاظت محیط‌زیست و سازمان برنامه و بودجه کشور و دانشگاه نضج گرفت و تدوین قانون جامع خاک به دولت تکلیف شد. بررسی سیر تحول برنامه‌های توسعه پنجساله از اول تا هفتم نشان می‌دهد که اگرچه در برنامه‌های اول و دوم، خاک عمدتاً در کنار آب و به عنوان یک نهاده مکمل در بخش کشاورزی مورد توجه قرار گرفت، اما از برنامه سوم توسعه به بعد، با آشکارتر شدن ابعاد بحران تخریب خاک، ضرورت تدوین قانونی جامع و مستقل برای حفاظت از این سرمایه ملی به طور صریح در دستور کار قانونگذار قرار گرفت. قانون حفاظت از خاک در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و در مرداد برای اجرا ابلاغ شد. محورهای اصلی این قانون شامل پیشگیری از آلودگی و فرسایش خاک، الزام به پایش کیفیت خاک، جرم‌انگاری تخریب غیرمجاز و تلفیق مدیریت پایدار خاک با برنامه‌های توسعه‌ای است. |
| کلیدواژه ها |
| خاک، حفاظت خاک، سیاست‌های کلی نظام، برنامه‌های توسعه، ایران |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر |
